Lela

Poema de Alfonso Daniel Rodríguez Castelao

LELA

Están as nubes chorando
por un amor que morreu.
Están as rúas molladas
de tanto como choveu.

Lela, Lela,
Leliña por quen eu morro!
Quero mirarme
nas meniñas dos teus ollos.
Non me deixes
e ten compasión de min.
Sen ti non podo
Sen ti non podo vivir.

Dame alento das túas palabras,
dame celme do teu corazón,
dame lume das túas miradas,
dame vida co teu doce amor

Lela, Lela,
Leliña por quen eu morro!
Quero mirarme
nas meniñas dos teus ollos.
Non me deixes
e ten compasión de min.
Sen ti non podo
Sen ti non podo vivir.

https://www.youtube.com/watch?v=i-pRs7eXRLc